Oh, ależ dziiiiiwna.... Tak w 1/4 czy 1/3 musiałam zrobić sobie przerwę, bo akcja stała się jak dla mnie zbyt absurdalno-abstrakcyjno-fantastyczna, ale po zaczerpnięciu oddechu, wróciłam i dosłuchałam do końca z wielką przyjemnością. Piekny Polaków portert własny widziany oczami "Witkacego". Przeczytałam chyba wszystkie poprzednie ksiażki Miłoszewskiego i ta mnie dość zaskoczyła, bo jest stylistycznie zupełnie inna, ale jak zawsze język piękny i pomysły wyśmienite. Bardzo polecam.
