Przepiękne zdjęcia i muzyka. Przez cały czas balansujemy na granicy jawy i snu. Świetne sekwencje scen. Historia trochę naiwna, ale ma ona znaczenie trzeciorzędne, najważniejszy jest obraz i nastrój. Płynny, mglisty, na granicy halucynacji... Bardzo dobrze zagrane przez dwójkę młodych aktorów. Mimo, że film łagodny i zwiewny, przez cały czas trzymał mnie w mega napięciu, bo oczekiwałam wielkiego wybuchu, który na szczęście nie nastąpił... Bardzo polecam. Szkoda, że mam tak ograniczony dostęp do tureckiego kina.
