Przede wszystkim widać różnicę w materialnym poziomie życia między Szwecją i resztą świata ;). Bardzo chciałabym tam pojechać, bo nigdy nie byłam w Skandynawii...
Najbardziej wryła mi się w pamięć scena, którą widać na plakacie. Czym w XXI wieku jest sztuka współczesna, jakich przeżyć ludzie oczekują od sztuki, czy jest ona zaangażowana i przede wszystkim gdzie przebiega granica między sztuką, a niesztuką? Zafascynowało mnie straszliwe poczucie dyskomfortu, które przeżywali ludzie w tej scenie... i wtedy stworzyłam sobie prywatną, częściową definicję sztuki, że powinna sprawiać przyjemność, może to być przyjemność wszelkiego rodzaju, nawet "negatywna" tak jak horrory wzbudzają strach, ale jednak przyjemność...
Główny bohater bardzo interesująca postać tzn jako konstrukcja, nie człowiek. Wzbudza odrobinę sympatii, ale jednak dużo więcej irytacji i niesmaku. Świetna muza, dobre zdjęcia i wiele interesujących wątków oprócz dywagacji na temat istoty sztuki, mamy i ironiczny obraz współczesnego marketingu i problem żebractwa, który w tej chwili jest jednym z ważniejszych problemów społecznych w Szwecji i rodzina i odpowiedzialność moralna za swoje czyny, no warstw cała mnóstwo upchanych w prawie dwu i półgodzinnym filmie. Warto wysiedzieć.
