Jeszcze nigdy nie słyszałam ludzi szlochających w kinie, chlipiących i pociągających nosem owszem czasem, ale nie szlochających... Świetny film. I mimo, że opowiada o rzeczy przerażającej i okrutnej, to na szczęście w "skandynawskich kolorach", więc wychodzimy z kina wzruszeni, ale bez traumy :). Zmieniłabym tylko aktora grającego starszego brata, bo jakoś mi zupełnie nie pasował... Wstrząsający film. Naprawdę. I mimo, że naprawdę staram się na takie filmy nie chodzić, to zupełnie nie żałuję. Aż trudno mi uwierzyć, że akcja filmu dzieje się tylko 50 lat temu... że tak niedawno przemoc wobec dzieci była traktowana jako coś normalnego... Bardzo dobry kawałek kina, skandynawski z pewną nutą kina Wesa Andersona... chociaż może to Wes Anderson ma w sobie coś skandynawskiego ;)...
