Bardzo wzruszający film... Co prawda bardzo amerykański, ale może przez to łatwiejszy do strawienia. Wyciska łzy, ale nie zostawia traumy. Postać Alzheimera, na którą zapada Alice jest co prawda wyjątkowo wczesna, ale jednocześnie łagodna w znaczeniu cicha. Ona głuwnie zapomina, nie zobaczymy całego wachlaża objawów. Myślę, że twórcom filmu chodziło bardziej o pokazanie powolnego tracenia siebie, zmagania się z lękiem i swiadomością postępującej choroby, która wszystko odbiera, niż na jej klinicznym obrazie. Mamy też obraz rodziny i różnych postaw poszczególnych członków - nie jakoś specjalnie rozbudowany, ale jest. Oczywiście świetnie zagrane przez Julianne Moore.
