Jeden z dwóch filmów, ktore udało mi się obejrzeć w ramach Festiwalu Filmu Polskiego w Wilnie. Ciągle słyszałam i czytałam, że to "film o anoreksji, film o anoreksji", a to zupelnie nie jest film o anoreksji... Anoreksja jest tylko tłem, jest objawem niedziałającego układu, zepsutej relacji... Świetny, naprawdę zrobiony po mistrzowsku, a do tego mądry, mądrością dojrzałą, spokojną i nie narzucającą się. Nie wiem od czego zacząć komantowanie ;).
Po 1 aktorzy. Maja Ostaszewska i Janusz Gajos po raz kolejny udowadniają, chociaż już od lat nic udowadniać nie muszą, że należą do najlepszych polskich aktorów. rugoplanowe postacie, już nie są tak wybitne...
Po 2 temat. Problem w domu, zaburzona relacja w rodzinie, śmierć kogoś bliskiego, żal, gniew... Wszystko to z czym tak trudno sobie poradzić - uwaga pokazane w niepatetyczny sposób... Jakoś tak naturalnie... a na dodatek z kilkoma plamkami humoru.
Po 3 narracja. Mimo, że temat ciężki, film nie przygniata, odrobinę wzrusza, ale nie zasmuca.
Bardzo, bardzo ciekawy i dobrze nakręcony film. Kocham polskie kino ;).
